Herinneringen aan mijn schooltijd in Zetten

Weliswaar heb ik in de jaren dat ik op de HBS in Zetten zat, gouden tijden in de Betuwe beleefd, maar dat heeft weinig te maken met de school zelf. Mede omdat ik daar, nadat ik al voor de 2^e keer in de 3^e klas van het Rotterdams Montessorilyceum al was blijven zitten, dat ook nog 2x in de 3^e klas op de HBS in Zetten nog weten te prolongeren, overigens zonder dat ik daar een diploma of zelfs maar een positief advies van de directeur Suiker aan heb over gehouden.

Ik heb overigens wel veel van hem geleerd!

Een voorbeeld: Ik reed graag paard en mocht van één van de grote pachtboeren van de Heldring Stichting  zijn Gelderse merries berijden. En, een keer per jaar was daar de Bloesemtocht, op een mooie zaterdag in april.

Daar wilde ik bij zijn, en vroeg daarom netjes om toestemming, dus vrij nemen op zaterdag. (dat was toen nog gewoon een schooldag, tot een uur of 13.00!)

Z’n antwoord  was duidelijk (en daar heb ik m’n leven lang plezier van gehad):” Als je mij dat vraagt moet ik nee zeggen”. En daar kon ik het mee doen.

Ik besloot dus af te zien om een vrije dag te vragen en stapte dus ’s morgens om 08.00 uur in het zadel, en, reed met wel 50 of 60 ruiters door de bloeiende hoogstam kersenboogaarden tussen Opheusden en Elst, en ook, jawel, langs de school!  De docenten en leerlingen vonden dat paardenspul natuurlijk ook indrukwekkend, de lessen werden onderbroken en men keek uit de ramen om al dat moois te aanschouwen. Inclusief leraren en, jawel, directeur Kees Suiker. Ik nam m’n cap af en begroette de toeschouwers, en Suiker knikte minzaam terug. Die tocht was een van de mooiste ervaringen van m’n Betuwse jaren.

Ik heb daarna nooit meer ergens toestemming voor gevraagd, gewoon meegedeeld wat m’n plannen waren. En niemand heeft er ooit een punt van gemaakt.

Het heeft me ver gebracht!

Ik wens jullie een gouden reünie toe daar in Zetten. Ik ken daar niemand meer maar   koester mijn herinneringen……..

Reinier Smits