De heer A.A. van Bemmel, was directeur van de h.b.s. van 1956-1963. Hij was een sociaal bewogen mens, die leerlingen die op andere scholen niet meer welkom waren alsnog een kans gaf.  

Mijn herinneringen aan hem zijn: Iedere morgen om half negen, stond hij boven aan de trap om eenieder welkom te heten.  

Kwam je iets te enthousiast de trap op, dan werd je even tot de orde geroepen. Maar verder verliep alles vlotjes.  

Aardrijkskunde was zijn vak. Maar of wij daar veel van leerden? Hij kon regelmatig van zijn stof afdwalen en overgaan tot zijn familieverhalen, die hij dan met een traan in zijn ogen vertelde.  

Als je uit de klas gestuurd werd, moest je je bij hem melden, dan vroeg hij je waarom je zo’n stout meisje was en dat hem dat veel verdriet deed.  

De meisjes van de ‘Nor’ gingen de laatste zaterdag van de maand naar huis, ik was blijkbaar niet reisvaardig gekleed en moest bij hem komen, waarop hij me vroeg of ik niet naar huis ging. Ik vertelde hem, dat mijn zakgeld op was en dat ik dus niet naar huis kon, toen gaf hij me 10 gulden met de boodschap gauw mijn koffer te pakken.  

Thuisgekomen vertelde ik het verhaal aan mijn moeder, die deed 10 gulden in een envelop met een briefje erbij, met de excuses voor het ongemak dat haar dochter veroorzaakt had.  

Maandagmorgen kwam ik op school en daar stond de heer van Bemmel bovenaan de trap, zoals gewoonlijk. Ik overhandigde hem het briefje van mijn moeder. Ik werd apart genomen en hij maakte de envelop open, las deze en gaf mij het tientje terug en zei: dit is voor jou maar laat het nooit meer gebeuren.  

In mijn beleving was de heer van Bemmel een geweldige pedagoog, buiten zijn aardrijkskunde lessen om, heb ik erg veel van hem geleerd.  

Emmy Geurtsen-Poortermans © 2014